حقیقت قضیه این است که فردوسى یک حکیم است؛ تعارف که نکردیم به فردوسى، حکیم گفتیم. الان چند صد سال است که دارند به فردوسى، حکیم مى‌گویند. حکمت فردوسى چیست؟ حکمت الهى اسلامى.
شما خیال نکنید که در حکمت فردوسى، یک ذره حکمت زردشتى وجود دارد. فردوسى آن وقتى که از اسفندیار تعریف مى‌کند، روى دیندارى او تکیه مى‌کند. مى‌دانید که اسفندیار یک فرد متعصب مذهبى مبلغ دین بوده که سعى کرده پاکدینى را در همه جاى ایران گسترش بدهد. تیپ اسفندیار، تیپ حزب‌اللهى‌هاى امروز خودمان است؛ آدم خیلى شجاع و نترس و دینى بوده است؛ حاضر بوده است براى حفظ اصولى که به آن معتقد بوده و رعایت مى‌کرده، خطر بکند و از هفت‌خان بگذرد و حتى با رستم دست و پنجه نرم کند... فردوسى از اول با نام خدا شروع مى‌کند - «به نام خداوند جان و خرد / کزین برتر اندیشه بر نگذرد» - تا آخر هم همین‌طور است؛ فردوسى را با این چشم نگاه کنید. فردوسى، خداى سخن است؛ او زبان مستحکم و استوارى دارد و واقعا پدر زبان فارسى امروز است؛ او دلباخته و مجذوب مفاهیم حکمت اسلامى بود؛ شاهنامه را با این دید نگاه کنید... شما خیال مى‌کنید که اگر در شاهنامه‌ى فردوسى چیزى برخلاف مفاهیم اسلامى وجود داشت، این‌قدر در جوامع اسلامى جا مى‌افتاد؟
امام خامنه ای در جای دیگری بیان می کنند: آنچه که از حکمت، معرفت و اندیشه والای بشری در دیوان‌های شعری زبان فارسی گنجانده شده است بسیار مهم و قابل توجه است و در این زمینه می‌توان به حکمت، معارف الهی و اندیشه مورد نیاز بشری که در شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی موجود است، اشاره کرد.
سخنان احمدی نژاد در مورد فردوسی در تاجیکستان
احمدی نژاد اشاره میکند که با حکومت امویان و عباسیان بر ایران، ایران هم می توانست به سرنوشت همان ها دچار شود و هیچ مانعی هم برای جلوگیری از این اتفاق هم وجود نداشت، اما فردوسی با زنده کردن زبان فارسی، از هضم شدن ایران و ایرانیت در دل عباسی ها جلوگیری می کند و یک روحیه مستقل از آنها را برای ایرانی ها به ارمغان می آورد. شاید اگر فردوسی نبود، اولین حکومت های مسلمان نیمه خودمختار برای اولین بار در ایران شکل نمیگرفتند و حتی اگر شکل میگرفتند نیز توانایی مقابله در برابر فضای فرهنگی عباسی ها را نداشتند.
اگر بپذیریم که در ایران است که اسلام حقیقی وجود دارد(بسیاری از علما در حرف می پذیرند اما اگر احمدی نژاد بگوید نمی پذیرند!)، فردوسی بطور غیر مستقیم باعث فرآیندی شد که اسلام حقیقی اکنون در ایران وجود داشته باشد و اگر او نبود، اسلام حقیقی هم نمی توانست در ایران باقی بماند. البته بدیهی است که هیچ کشوری هم پتانسیل حفظ اسلام را مانند ایران نداشته و نخواهد داشت. یعنی فردوسی بطور غیر مستقیم باعث حفظ پرچم اسلام واقعی شده است.
پ.ن:lمتاسفانه مدتهاست که برخی هر چه را که خود بخوانند و نخوانند و درک بکنند و نکنند، بر اساس اینکه چه کسی آن را گفته ایراد میگیرندبخصوص که آن را احمدی نژاد گفته باشد... حضرت علی علیه السلام می فرمایند: " نگاه کن چه چیزی گفته می شود ، نگاه نکن چه کسی می گوید." ؛ این ، نه یک دستور دینی صرف یا موعظه اخلاقی که یکی از فرمول های پیشرفت هر جامعه ای است.
هر گاه مردمان جامعه ای خود را از قید حب و بغض افراد رهانیده و به حق و باطل سخنان و اعمال آنها توجه کرده اند ، مسیر ترقی شان گشوده شده است ولی جوامعی که ملاک ها و میزان هایشان ، نه "حق و حقیقت" که "افراد و گروه ها" بوده اند ، با سر به زمین خورده اند. کشورهای جهان سوم که پر هستند از قهرمانانی که مردم آنها را می پرستند ، مصداق عینی این ماجرایند...
حالا قضاوت با خودتان....صد رحمت به بهانه های بنی اسرائیل که برخی امروز دست آن ها را هم از پشت بسته اند...
